Overweging op de Witte Donderdag 2016
Het gedicht van Jan Wit raakte mij vandaag vooral vanwege dat ene woordje. Altijd. Dat woord komt nl. als een refrein terug. En altijd uit het slavenhuis vertrekken. En altijd weer het meel dat niet wou rijzen. Maar ook: En altijd weer de oude hymnen zingen.